24 Şubat 2009 Salı

SENİ ÖZLEYECEĞİZ........!!!

Hale'yi Kaybettik........:((

Uzun bir yaşam gerçeği bir anda hikaye oluveriyor.Öykü dense,Roman dense ne çıkar.Hepsi aynı kapıya çıkıyor.

Bir yok oluş,

Bir gidiş,

BİN BIRAKIŞ..

Evet bırakıp gitti;

Yaşanmışlığını,Kırgınlıklarını,Üzüntülerini,Yapmak istediklerini,Özlemlerini,Sevinçlerini,Bitmez dediğimiz neşesini,Arkadaşlarını,Dostlarını,Sevdiklerini,Oğluşlarını,Oğluşlarının kendisine hediye ettiği kızlarını (gelinleri hep kızları oldu onun için)ve küçücük kuzusunu,Doğacak kuzularını..

Hepsini bıraktı gitti...Aslında bırakıp gitmeyi kendi istemedi biliyorum .Hayatı her yanıyla ,her haliyle sevdi.Herkese neş'e nüvesi, tatlı sözler kümesiydi O.Gitti........,bırakıp gitti....

Ya alıp götürdükleri....??

Kendisini tanıyan herkesin sevgisini götürdü;..........yerine özlemini bıraktı...

Belki iyişebilir umutlarını aldı götürdü;..........yerine hayat gerçeğini bıraktı...

Izdırapsızlığı aldı gitti; ..........Sona yaklaşırken çektiği ızdıraplarını bıraktı...

Hastalığının acılarını aldı gitti;..........Izdırapları sona erdi tesellisini bıraktı...

Kaybedilme korkusunu,aczi aldı gitti;..........Ölüme direncini bıraktı...

Suskunluğunu aldı gitti;..........ÖZLEM ÇIĞLIKLARINI bıraktı...

Çocukları ; annelerini,

Sevenleri ; kardeşlerini,kuzenlerini,akrabasını kaybetti ..Sevdiceklerini ,en kıymetlilerini kaybetti.

Ya Bİz....!!!

Biz arkadaşımızı yitirdik,Çocukluk arkadaşımızı,Okul arkadaşımızı,Sıra arkadaşımızı,Gezi arkadaşımızı,"Huyuyla ,yüzüyle,sözüyle,neşesi ve gülüşüyle" Güzel arkadaşımızı kaybettik....

Arkadaş kaybetmenin acısı da farklı oluyor,kayıplar tek tük derken;teker teker..................

Kendinin de o son'a gideceğini düşünmese de insan;

Yalnız kalmağa başladığını düşünüyor olsa gerek.arkadaş kaybetmenin tadı acı oluyor..
Her hal ve her Son'da Allah kuvvet versin. Mekanın cennet olsun, Rahat Uyu.

Seni Çok özleyeceğim Hale .....:((

6 Yorum:

saat: 24 Şubat 2009 14:48 , Blogger hanife dedi ki...

Bu yorum yazar tarafından silindi.

 
saat: 24 Şubat 2009 16:58 , Blogger Yaşam Tiyatrosu dedi ki...

Sözün bittiği yer. Hiç olmasa keşke'ler, hep uzun sürse hayat, hep dostlar var olsa yanında yanıbaşında ailen gibi. Ama hayat işte, bir başı bir sonu olan yolculuk. Durağ'a ne zaman gelineceği belli olmayan bir yaşam süreci. Bilinse ardında bu kadar üzülenleri olacağı, bırakıp gider mi sevgili. Bilse gider mi sevdiceğini hasret bırakıp, gider mi başkaları anne derken, boynu bükük çocuklarını ardına bırakarak, gider mi en güzel kahkaları arkadaşlarının göz yaşlarına terk ederek, gider mi daha neleri varken yapacak. Ama bilmez ki hayat, bu denli üzecek. Zalim hayat.
Başın sağ olsun Hanifeciğim. Kolay olmasa gerek.Sana ve tüm o'nu sevenlere metanet diliyorum.Kahpe dünya diyorum hep, zamansız yapıyor yapacaklarını.

 
saat: 25 Şubat 2009 10:40 , Blogger hanife dedi ki...

Evet Yaseminciğim;negüzel olurdu o keşke'ler olmasa!Seninde tercüman olduğun gibi"zalim hayat". Arka-daş eksikliğinin tadı bir başka buruk oluyor. Tek tesellimiz çektiği ızdırapların son bulmuş olması.Birde senin paylaştığın gibi;duyguların paylaşılarak dayanç içinde olabilmek.Teşekkürler.

 
saat: 26 Şubat 2009 04:17 , Anonymous Adsız dedi ki...

Hanifeciğim ;bende üzüldün.İnsan hayatı hep noktalamalarla dolu.?!(),; Sevgili arkadaşın da bu dünyaya bir noktada başladı,bir noktada bitirip sonsuz işaretlere uçuverdi.Başın sağ olsun. Çiğdem Kürşat

 
saat: 26 Şubat 2009 04:18 , Anonymous Adsız dedi ki...

Annem yüreğine sağlık..
Ne kadar güzel yazmıssın Hale Teyzem için..
Mekanı cennet olsun ..!

Yasemin PEHLİVANOĞLU

 
saat: 15 Nisan 2009 05:30 , Anonymous Adsız dedi ki...

Sonun başlangıcı ızdırapları olan için kurtuluş kalanlar için özlem gönlüne sağlık cok güzel anlatmışsın Hanife Ablacım. Hayatı ve dostlukları elimizden kayıp gidince fark edebiliyoruz.
Başın sağ olsun..

 

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]

<< Ana Sayfa